Sobota, IV Tydzień Wielkiego Postu
Rok A, II

Dzień Powszedni

Dzisiejszy obraz ewangeliczny to scena, w której wyraźnie wybrzmiewa jedno pytanie: kim On jest? Jest ono powtarzane przez tłum, strażników świątynnych i starszyznę. Czy uda im się na nie odpowiedzieć? 

EWANGELIA

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana.
J 7,40-53

Wśród tłumów słuchających Jezusa odezwały się głosy: „Ten prawdziwie jest prorokiem”. Inni mówili: „To jest Mesjasz”. „Ale – mówili drudzy – czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem, skąd był Dawid?” I powstał w tłumie rozłam z Jego powodu. Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie podniósł na Niego ręki. Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszy, a ci rzekli do nich: „Czemu go nie pojmaliście?” Strażnicy odpowiedzieli: „Nigdy jeszcze nikt tak nie przemawiał jak ten człowiek”. Odpowiedzieli im faryzeusze: „Czyż  i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszy uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty”. Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: „Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw nie przesłucha i nie zbada, co on czyni?” Odpowiedzieli mu: „Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj i zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei”. I rozeszli się – każdy do swego domu.

KOMENTARZ DO EWANGELII: MODLITWA W DRODZE

Przywykliśmy do debat. W tekstach Ewangelii przysłuchujemy się mniej lub bardziej  efektownej wymianie argumentów. Jednak zagadka pozostaje bez rozwiązania: czy to prorok, Mesjasz czy może zwykły demagog? Wielu uczonych nie wiedziało, że Jezus narodził się w Betlejem. Obsesyjnie skupiali się na jednej niepewnej informacji o Jego pochodzeniu. Ze względu na wcześniejsze znaki Jezus stał się dla nich kłopotliwym rabbim, który zagraża ich potrzebie kontrolowania tłumu. 

Jezus mówi teraz, w tej chwili. Uczeni i arcykapłani nie chcieli ryzykować wsłuchania się w Jego słowa. Prości strażnicy świątynni byli w pracy, wsłuchiwali się więc w owo „teraz” niejako przy okazji. Skarceni przez starszyznę za niewykonanie rozkazu pojmania, wyznali swoją bezradność wobec mocy słów Jezusa. Co pomaga ci teraz w słuchaniu Jezusa?

Zamiast do spotkania z Jezusowym „teraz”, wśród starszyzny dochodzi do zaciekłej obrony osób uwikłanych politycznie. Tam, gdzie argumenty się kończą, pojawia się złorzeczenie. Nikodem jest jedynym, o którym wiemy, że wcześniej spotkał się sam na sam z Mistrzem z Nazaretu. Słuchając powtórnie tekstu Ewangelii proś, aby przechodzący obok ciebie każdego dnia Pan pozwolił ci spotkać się ze sobą twarzą w twarz.

Na zakończenie dzisiejszej medytacji spróbuj stanąć przed Panem, podnieść wzrok i spojrzeć Mu w oczy.

Słuchaj w radio BOBOLA lub oglądaj transmisję z kościoła – na żywo

Piątek, IV Tydzień Wielkiego Postu
Rok A, II

Dzień Powszedni

Dzisiejszy fragment Ewangelii mówi o tym, co zagraża Jezusowi. Jego przeciwnicy chcą Go zabić albo przynajmniej uwięzić. Ich zawziętość ukazuje, jak bardzo twarde musi być serce, które nie chce zrozumieć. 

EWANGELIA

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana.
J 7,1-2.10.25-30

Jezus obchodził Galileę. Nie chciał bowiem chodzić po Judei, bo Żydzi zamierzali Go zabić. A zbliżało się żydowskie Święto Namiotów. Kiedy zaś bracia Jego udali się na święto, wówczas poszedł i On, jednakże nie jawnie, lecz skrycie. Niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili: „Czyż to nie jest Ten, którego usiłują zabić? A oto jawnie przemawia i nic mu nie mówią. Czyżby zwierzchnicy naprawdę się przekonali, że On jest Mesjaszem? Przecież my wiemy, skąd On pochodzi, natomiast gdy Mesjasz przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest”. A Jezus, nauczając w świątyni, zawołał tymi słowami: „I Mnie znacie, i wiecie, skąd jestem. Ja jednak nie przyszedłem sam z siebie; lecz prawdomówny jest Ten, który Mnie posłał, którego wy nie znacie. Ja Go znam, bo od Niego jestem i On Mnie posłał”. Zamierzali więc Go pojmać, jednakże nikt nie podniósł na Niego ręki, ponieważ godzina Jego jeszcze nie nadeszła.

KOMENTARZ DO EWANGELII – MODLITWA W DRODZE

Wielu Judejczyków nie uznało Jezusa za Mesjasza, mimo że widziało uczynione przez Niego znaki. Usłyszeli z Jego ust już niejedną trudną mowę. Publiczne skarcenie za skrupulatne przestrzeganie Prawa było dla nich trudne do przyjęcia. Przestrzeganie znanych zasad nie tylko dawało im oparcie, ale też wyraźnie wynosiło ich ponad innych. A jak ty przyjmujesz upomnienia?

W momencie konfliktu Jezus otwarcie mówi o tym, kim jest i jaka jest Jego relacja z Bogiem. On, który uzdrawia w szabat, zasiada do stołu z celnikami, nie potępia cudzołożnicy, przemawia w imieniu Boga. Objawienie prawdy jest proste i może dlatego tak trudne do przyjęcia. Co z prawdy o Jezusie najtrudniej ci zrozumieć lub przyjąć?

Racjonalny osąd ludzi bywa twardy: jak mogą uwierzyć w to, że ktoś, kogo znają tak zwyczajnie, z codzienności, został do nich posłany przez samego Boga? Potrzeba duchowej intuicji i prawości serca, aby rozpoznać Bożego wysłannika, tym bardziej jeśli kwestionuje on nasze postępowanie.

Poproś o duchową intuicję, która pomoże ci rozpoznawać proroków w twoim życiu. Poproś też o umiejętność przyjmowania ich pouczeń.

Czwartek, IV Tydzień Wielkiego Postu
Rok A, II

Dzień Powszedni

Wyobraź sobie Jezusa rozmawiającego ze swoimi rozgorączkowanymi rodakami w krużgankach świątyni jerozolimskiej. Spróbuj poczuć nerwową atmosferę tej sceny. Znajdź sobie miejsce pośród słuchających Nauczyciela. 

EWANGELIA

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana.
J 5,31-47

Jezus powiedział do Żydów: „Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, które o Mnie wydaje, jest prawdziwe. Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także Jego słowa, trwającego w was, bo wy nie uwierzyliście Temu, którego On posłał. Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył ktoś inny we własnym imieniu, to przyjęlibyście go. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? Nie sądźcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?”

KOMENTARZ DO EWANGELII – MODLITWA W DRODZE

Jezus przypomina o postaci Jana, który mówił o mającym nadejść Mesjaszu. Jana nazywamy głosem wołającym na pustyni. Jezusa natomiast określają dzieła, które czyni. Uzdrowienia i inne cuda mają nam uświadomić, że Jezus jest posłany przez Boga. Bez Bożej woli całe dobro, którego doświadczamy nie miałoby miejsca. Czy wierzysz w moc Boga, którą może okazywać przez człowieka? Jak ona objawia się dziś? 

Ludzie, którzy słuchają Jezusa, chcą osiągnąć życie wieczne. Wskazówek szukają w pismach, ale nie dowierzają czynom Jezusa. Nie wierzą, że żyje i działa pośród nich posłaniec Boży. Skoro tak było wtedy, gdy Jezus był obecny ciałem, o ile trudniej ludziom uwierzyć dzisiaj, gdy Bóg może być dla nich odległy. W jaki sposób mógłbyś być narzędziem do poznania Chrystusa?

Jezus wskazuje, że doświadczenie miłości Boga może dać ci życie, którego szukasz. Podkreśla, że poznanie i zbliżenie się do Niego jest drogą do poznania i doświadczenia samego Boga. Czy chcesz być blisko Jezusa? Jak możesz bardziej zaangażować się w relację z Nim w swojej codzienności, żeby czerpać w pełni z tego, co ci proponuje?

Powiedz Jezusowi, co najbardziej dotknęło cię w Jego słowach. Podziękuj Mu za wezwanie do pójścia za Nim.

Słuchaj w radio BOBOLA lub oglądaj transmisję z kościoła – na żywo

Środa, IV Tydzień Wielkiego Postu
Rok A, II

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego

Wyobraź sobie, że jesteś świadkiem wizyty Archanioła Gabriela u Maryi. Przyglądaj się i przysłuchuj się temu, co wydarzyło się w Nazarecie.

EWANGELIA

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza.
Łk 1,26-38

 
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to  pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego”. Wtedy odszedł od Niej anioł.

KOMENTARZ DO EWANGELII: MODLITWA W DRODZE

W Izraelu oczekiwano wypełnienia się obietnicy narodzin wielkiego Króla. Oczekiwała tego także Maryja, ale czy mogła przeczuwać, że Archanioł przyjdzie właśnie do Niej i właśnie tego dnia? Bóg odwiedza nas w naszym „dziś”. Czy czekasz na Niego w swoim „teraz”? Czy wierzysz, że On właśnie w tej chwili przychodzi do ciebie? 

Przedziwne treści, które usłyszała Maryja, mogły wprawić Ją jednocześnie w zachwyt i w strach. Z jednej strony radość, a z drugiej tyle ludzkich pytań: „jak?”, „dlaczego?”. Boże zadania nas przekraczają, bo wtedy jasno widzimy, że do ich wypełnienia potrzebujemy Jego pomocy. A jakie trudne zadania Bóg stawia przed tobą? Do jakiego szaleństwa cię zaprasza? 

Maryja zadała Archaniołowi jedno pytanie, usłyszała odpowiedź i zgodziła się jednym zdaniem, nie stawiając żadnych warunków. Zaufała. A jaka jest twoja odpowiedź na Boże zaproszenie? Czy potrafisz zaufać i pójść w ciemno, nawet jeśli nie znasz dokładnie Jego planu?

Na koniec poproś Maryję, abyś był uważny na obecność Boga w twojej codzienności i byś, tak jak Ona, z zaufaniem podchodził do zadań, które Pan ci powierza. 

Słuchaj w radio BOBOLA lub oglądaj transmisję z kościoła – na żywo

Wtorek, IV Tydzień Wielkiego Postu
Rok A, II

Dzień Powszedni

Wyobraź sobie dużą grupę chorych, czekających u wejścia do świątyni. Zobacz, jak strażnicy świątyni nie pozwalają im wejść do Domu Pańskiego i jak Jezus przechadza się pośród nich. 

EWANGELIA
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana.
J 5,1-16 

Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych. Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: „Czy chcesz wyzdrowieć?” Odpowiedział Mu chory: „Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną”. Rzekł do niego Jezus: „Wstań, weź swoje nosze i chodź!” Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje nosze i chodził. Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: „Dziś jest szabat, nie wolno ci dźwigać twoich noszy”. On im odpowiedział: „Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje nosze i chodź”. Pytali go więc: „Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?” Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu. Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: „Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło”. Człowiek ów odszedł i oznajmił Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że czynił takie rzeczy w szabat. 

Komentarz do Ewangelii: Modlitwa w drodze

Niewidomi, chromi i sparaliżowani byli w czasach Jezusa ludźmi drugiej kategorii. Nie byli zdolni do tego, żeby służyć Bogu i wielbić Go, nie mogli więc wejść do świątyni. Stanowili swoisty „rezerwat potępionych”. Jezus nie boi się wejść między nich. Wręcz przeciwnie, pragnie ostatecznie na krzyżu stać się takim jak oni po to, żeby ich zbawić. Jakie choroby, grzechy czy relacje blokują cię przed przeżywaniem pełni życia z Bogiem?

Chory człowiek od bardzo długiego czasu pragnął być zdrowym. Pytanie tylko, w czym lub kim pokładał nadzieję na uzdrowienie. Pomyśl o tym, gdzie ty szukasz ratunku. Może bardziej niż u Jezusa szukasz go u ludzi, w religijnych rytuałach, które traktujesz magicznie, w posłuszeństwie jakiemuś „prawu”?

Tylko Jezus cię uzdrawia, mówiąc: „wstań i chodź!”, „żyj pełnią!”, „nakarm się jednością ze mną!”. Nawet jeśli dokonuje się to przez modlitwę, sakramenty, sakramentalia, to nie zapominaj, że za tymi znakami stoi Jego osoba. Słuchając ponownie Ewangelii, skoncentruj się właśnie na Nim. Wyobraź sobie, jak On patrzy i mówi do ciebie.

Podziękuj Jezusowi za to, że to On cię uzdrawia. Poproś Go, aby usunął to, co blokuje cię na pełne doświadczenie zbawienia.

Słuchaj w radio BOBOLA lub oglądaj transmisję z kościoła – na żywo