„Nigdy wcześniej nie musieliśmy zmagać się w czasie pokoju z zagrożeniem ekonomicznym o podobnym kalibrze” powiedział podczas jednej z konferencji prasowych minister finansów, Rishi Sunak. Trudno oprzeć się wrażeniu, że dla premiera Johnsona gospodarka to stawka większa niż życie, bezwzględny „number one”, najcenniejszy z priorytetów.
Jaką więc pomoc ze strony rządu otrzymali przedsiębiorcy? Na pewno na różnym poziomie, w zależności od kalibru biznesu i od jego rodzaju. W sytuacji nieporównywalnej do małej kafejki, pralni, zakładu fryzjerskiego czy jednoosobowych usług fryzjerskich lub kosmetycznych znaleźli się tzw. „key workers”. Specyfika prowadzonych przez nich biznesów pozwoliła im działać również podczas lockdown-u.
Samozatrudnieni w UK, w ramach rządowego programu walki z kryzysem, aplikują więc o dotację w maksymalnej wysokości do 80 proc. wcześniejszych zarobków, ale nie może to być więcej niż 2500 funtów co miesiąc. Dotacja jest im wypłacana przez trzy miesiące lub dłużej – w zależności od rozwoju sytuacji zdrowotnej kraju i ograniczeniami, które powoduje Covid-19. W ramach tej pomocy pieniądze na koncie pojawiają się począwszy od tego miesiąca, za cały okres, w którym przedsiębiorca nie mógł oferować swoich usług.
Kolejna opcja rządowej pomocy dotyczy tych, którzy nie odprowadzają lokalnego podatku od przedsiębiorstw (tzw. business rate), ale działają oczywiście legalnie. Ci przedsiębiorcy, w sytuacji obstrukcji, jaką powoduje koronawirus, ubiegają się o grant w wysokości 10 tysięcy funtów. Jest to respirator biznesu: mogą go wydać tylko na podtrzymanie działalności: opłaty, rachunki.
Rozmowa z Agnieszką Wodzińską z firmy AGP Cleaning Supplies (www.agpsupplies.co.uk), działającej w zachodnim Londynie i będącej od początku lockdown-u centralnym punktem „zrzutu” i swego rodzaju “hubem” logistycznym dla materialnej pomocy bliźnim, współorganizowanej przez parafian od św. Andrzeja Boboli i Radio Bobola.
